Hayat bir gambit midir

Son zamanlarda dillendirilen bir konu, Erdoğan'ın haklılık hali. Erdoğan gerçekten sürekli haklı mı peki? Ülkenin önemli bir kısmını hala yönetemiyor oluşu ve uluslar arası siyasette hedef tahtasına oturması durumun pek de öyle olmadığını açıklamaktayken, Erdoğan'ın hala iktidarda oluşu ise sürekli haklı olduğunu göstermeye yetiyor. Erdoğan pek çok burjuva siyasetçisinin yaptığı manevrayı yapıyor ve güç siyasetine başvuruyor. Günü geliyor kaba güç gösterisi olarak kendini gösteriyor, günü geliyor uluslar arası bir tartışmada angajman kuralları adı altında haklılık olarak kendini gösteriyor. Erdoğan sürekli, meşru bir zemin yaratıp oradan aldığı güçle yeni bir siyasi manevra yapabiliyor. İstediği kadar tutarsız olsun, bu durum onu sürekli haklı kılıyor. Araya hemen Kürt Ulusal Hareketinin(KUH) manevralarını sokmak istiyorum. KUH'nin var olan güçle yaptığı siyasi manevralar büyük ölçüde güçlü ve etkilidir. Bu güç, yeni bir gücün doğmasına ön ayak olma iddiasıyla Türkiye so...

Siyasette gücün önemi tartışılmaz bir gerçektir ve bu yüzden ideallerini, devrimlerini, reformlarını vs gerçekleştirebilmek için hemen her siyasi hareket belli bir güce erişme çabasındadır. Ayrıca iktidar alternatifi olabilmenin yolunun da geçtiği bir evredir güçlenmek. Güç, kimi örnekte taleplerin meşruluğundan, kimi örnekte iddianın kitleselliğinden, kiminde ise elde bulundurulan fiziksel nitelikten doğar. Örnek verecek olursak: AKP güçlü bir partidir. Öncelikle bir sermaye partisidir AKP. Bunun yanında hem kitleselliğinden (aldığı oy oranı, topluma yaptığı dönüştürücü/gericileştirici müdahale etkisi), hem de elinde bulundurduğu fiziksel ve politik kuvvetten (emperyalist destek, burjuvazi, MİT, IŞİD, yer yer Barzani peşmergesi, Kontr-gerilla vs desteği) dolayı güçlüdür. Kürt Ulusal Hareketi(KUH) de güçlü bir harekettir örneğin. Taleplerinin önemli bir kısmının ciddi bir meşru zemini ve  yayılmış bir kitleselliği vardır. Ortadoğu coğrafyasının en önemli muhalif güçlerinden bi...

Bir garip boşlukta yitiriyorum bendimi. Anlamsızlaşıyor, silikleşiyorum. Neyi neden yaptığımı bilemez oluyorum kimi zaman. Kimi zaman da kimsenin beni anlamadığından yakınıyorum. Ben anlamamışken bendimi, öteki nasıl kendimi... Büyük boşluklardan düşüyorum artık. Çocuksu değil öyle. Seri cinayet işler gibi ciddi. Galiba umutsuzlaşıyorum. İyiden iyiye tüketiyorum kalbimi. En ilkel insan niteliklerini bile yaşayamıyorum. Ya full abaza ya aseksüelite. Ortasını bir türlü denk getiremiyorum. Kandırmak ve yalan söylemek garip bir şekilde yeniden cazip geliyor. Ölümüne bir yalnızlık budalasına dönmek istiyorum yalnızlıktan kaçtıkça. Evet, ölesiye korkuyorken yalnızlıktan, ölüyorum yalnızlıktan. Küstürdüm. Kırdım. İncittim. Artık gamsızlıktan çatırdıyor göğüs kafesim. Sanki değiyor da çeketimin fermuarı gömleğimin cep düğmesine, öyle bir sızı var. Çeketi çıkarıyorum ama sızı devam ediyor. Öyle testereyi ağaca vururken çıkan sese benzer bir ses geliyor hatta. Tabii çeketsiz de geliyor ses. De...