Zavallılığın en yücesidir hüzünlü parçalarda sığınaklar aramak. Garip bir heyuladır başımdaki. Çözemiyorum. Kendimi dertlerime spiralliyorum. Zor günler geçiriyorum yani. Bitmeyen zor günler. Azıcık gülümsesem traşlı yüzüme inat kaşlarım beliriyor tüm çirkinliğiyle. O koca burnum nefes almakta zorluyor beni ve boğazımda hemen gıcıklanma başlıyor. Nedir ulan bu hal! 6 aylık hastalık mı olurmuş!
Ekonomi içerde.
Unutulan içerde.
Unutulmayan içerde.
Umulanlar içerde.
Arananlar içerde.
Aranmayanlar içerde.
Yazılanlar içerde.
Yazılmayanlar içerde.
Yazılmayı bekleyenler içerde.
İyilik içerde.
Kötülük içerde.
Sağlık içerde.
Hastalık içerde.
Bollukta da içerdeyiz yoklukta da.
Herşey içerde mnakoim!
İçerisi o kadar doldu ki, bir bana yer kalmadı.
Zayıfladım.
Hem de epey.
Fiziksel, kimyasal, biyolojik ve psikolojik bir biçimde.
Ayaklarım gitmek istemiyor hiçbir yere. Bu da yetmezmiş gibi ellerim de istemiyor. Beynim de istemiyor. Hücrelerimin her zerresi kaçıyor iş yapmaktan. Gel gör ki bir o kadar da yoğunum. Heyhat, hayat işte. İzliyorum kendimi. Daha ne kadar tembelleşeceğimi. Ne kadar daha çürüyeceğimi. Ne kadar küçüleceğimi.
Böyle işte. Yine ağzımdan dökülen salyalarla birşeylere küfrediyorum. Ne gariptir ki hep de hayat oluyor o küfrettiklerim.
Müslüman mı olsam lan. Amaaan siktiret. O zaman da boşalamayacaksın. Düşünsene, küfretmek günah, içki içmek haram. Zina yasak. Nah olurum. İçinde bulunduğum çaresizliği yırtıp atayım diyorum tam, sonra bir üşenme geliyor.
Hatta tam... Neyse ya, sikerim böyle işi. Geç oldu. Yatıyom ben. İyi geceler yankiler. Mnakodumun yankileri. Benim bloğumu okuduğunuz kadar Marksizm okusaydınız bizi ABD belasından kurtarırdınız devrimle. Siktiringidin la başka yere. Kendi bloğunuzun önünü süpürün!
Ekonomi içerde.
Unutulan içerde.
Unutulmayan içerde.
Umulanlar içerde.
Arananlar içerde.
Aranmayanlar içerde.
Yazılanlar içerde.
Yazılmayanlar içerde.
Yazılmayı bekleyenler içerde.
İyilik içerde.
Kötülük içerde.
Sağlık içerde.
Hastalık içerde.
Bollukta da içerdeyiz yoklukta da.
Herşey içerde mnakoim!
İçerisi o kadar doldu ki, bir bana yer kalmadı.
Zayıfladım.
Hem de epey.
Fiziksel, kimyasal, biyolojik ve psikolojik bir biçimde.
Ayaklarım gitmek istemiyor hiçbir yere. Bu da yetmezmiş gibi ellerim de istemiyor. Beynim de istemiyor. Hücrelerimin her zerresi kaçıyor iş yapmaktan. Gel gör ki bir o kadar da yoğunum. Heyhat, hayat işte. İzliyorum kendimi. Daha ne kadar tembelleşeceğimi. Ne kadar daha çürüyeceğimi. Ne kadar küçüleceğimi.
Böyle işte. Yine ağzımdan dökülen salyalarla birşeylere küfrediyorum. Ne gariptir ki hep de hayat oluyor o küfrettiklerim.
Müslüman mı olsam lan. Amaaan siktiret. O zaman da boşalamayacaksın. Düşünsene, küfretmek günah, içki içmek haram. Zina yasak. Nah olurum. İçinde bulunduğum çaresizliği yırtıp atayım diyorum tam, sonra bir üşenme geliyor.
Hatta tam... Neyse ya, sikerim böyle işi. Geç oldu. Yatıyom ben. İyi geceler yankiler. Mnakodumun yankileri. Benim bloğumu okuduğunuz kadar Marksizm okusaydınız bizi ABD belasından kurtarırdınız devrimle. Siktiringidin la başka yere. Kendi bloğunuzun önünü süpürün!
Yorumlar
Yorum Gönder