Zavallılığın en yücesidir hüzünlü parçalarda sığınaklar aramak. Garip bir heyuladır başımdaki. Çözemiyorum. Kendimi dertlerime spiralliyorum. Zor günler geçiriyorum yani. Bitmeyen zor günler. Azıcık gülümsesem traşlı yüzüme inat kaşlarım beliriyor tüm çirkinliğiyle. O koca burnum nefes almakta zorluyor beni ve boğazımda hemen gıcıklanma başlıyor. Nedir ulan bu hal! 6 aylık hastalık mı olurmuş! Ekonomi içerde. Unutulan içerde. Unutulmayan içerde. Umulanlar içerde. Arananlar içerde. Aranmayanlar içerde. Yazılanlar içerde. Yazılmayanlar içerde. Yazılmayı bekleyenler içerde. İyilik içerde. Kötülük içerde. Sağlık içerde. Hastalık içerde. Bollukta da içerdeyiz yoklukta da. Herşey içerde mnakoim! İçerisi o kadar doldu ki, bir bana yer kalmadı. Zayıfladım. Hem de epey. Fiziksel, kimyasal, biyolojik ve psikolojik bir biçimde. Ayaklarım gitmek istemiyor hiçbir yere. Bu da yetmezmiş gibi ellerim de istemiyor. Beynim de istemiyor. Hücrelerimin her zerresi kaçıyor iş yapmaktan. ...